Εντάσσεται δε στις δράσεις που λαμβάνουν χώρα παγκοσμίως στο πλαίσιο της Διεθνούς Εβδομάδας Πωλητών Περιοδικών Δρόμου (International Vendor Week, #VendorWeek 2019).
Η Ρενέ από μικρή εξοικειώθηκε με τις καταδύσεις και το βυθό, κάτι που σε πολλούς από εμάς φαίνεται μακρινό και ίσως μας φοβίζει μερικές φορές. Μας φοβίζει οτιδήποτε δεν είναι ορατό κάτω από τη επιφάνεια του νερού.
Οι φωτογραφίες της είναι τραβηγμένες από ένα άλλο επίπεδο και χώρο, στα βαθιά. Αυτό το βάθος δεν ορίζεται μετρικά και οι φυσαλίδες γύρω από τα πορτρέτα της, γίνονται μάρτυρες ότι τα άτομα δεν μπορούν να πάρουν ανάσα. Κοιτάζοντας και μελετώντας τις εικόνες της, άθελα, μερικές φορές κρατάς την αναπνοή σου, λες και θέλεις να νιώσεις αυτό το οποίο βιώνουν oι άνθρωποι μπροστά στον φακό της.
”Το να είσαι κάτω από την επιφάνεια του νερού σε μεταμορφώνει, γίνεσαι κάτι άλλο διαφορετικό, μερικές φορές αρχέγονο”. Με αυτά τα λόγια η Ρενέ στις πολλές συζητήσεις που κάναμε, μιλούσε για ένα ολοκληρωτικό συναίσθημα των ανθρώπων. Μερικές φορές μετά την φωτογράφηση αναβιώνουν ξεχασμένες μνήμες και σε κάθε περίπτωση είναι αλλιώτικοι, γιατί ίσως ξεπεράσανε ένα συνειδητό, ασυνείδητο φόβο μέσα τους.
Η ίδια σκηνοθετεί ολόκληρες ιστορίες με αυτά τα συναισθήματα, ξέρει λίγο καλύτερα, τί γίνεται εκεί κάτω και μέσα στα δέκα, δεκαπέντε πρώτα δευτερόλεπτα κάνει τα πρώτα της κλικ. Χαμογελώντας μου περιγράφει ότι μερικές φορές, και δεν είναι λίγες, τα άτομα παίρνουν μία ανάσα και θέλουν να ξαναβουτήξουν, να ξαναζήσουν αυτήν την εμπειρία.
Στις εικόνες της δεν βλέπουμε σύνορα, αρχή ή τέλος. Πολλές φορές δημιουργείται μια οφθαλμαπάτη και ένα αναδυόμενο σώμα, σχεδόν άψυχο, φαίνεται να βουλιάζει. Ακόμα και ένας αχινός έχει αρχίσει ένα ταξίδι στο απέραντο άγνωστο. Τα συναισθήματα στην θέαση των φωτογραφιών της, μου θυμίζουν τον ήρωα του Ταρκόφσκι στο έργο "Νοσταλγία" ο οποίος υποφέρει, γιατί δεν μπορεί να έχει φίλους, γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους. Άλλωστε η ίδια μου διηγήθηκε, πως πρόσφατα ταξίδεψε στα μέρη που έγιναν τα γυρίσματα αυτής της ταινίας. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας λέει: «Πρέπει να γκρεμίσουμε τα σύνορα», για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει ελεύθερα την πνευματικότητά του, χωρίς συγκρούσεις. Πονά για τον δύσκαμπτο χαρακτήρα του. Θέλει να είναι δίπλα στους δικούς του. Λαχταράει την ύπαρξη ενός ευτυχισμένου σπιτιού, μιας οικογένειας, αλλά δε μπορεί. Νιώθει την ψυχή του να περιορίζεται, δε μπορεί να απλωθεί όπως θα ήθελε.
Έτσι, ένιωσε και η Ρενέ, όταν ένα βράδυ είδε έναν από τους ανθρώπους της Σχεδίας, να στέκεται και να πουλάει το περιοδικό. Τον πλησίασε και του μίλησε και στο άκουσμα της φράσης: «Προσπαθώ να βγω στην επιφάνεια», πήρε την απόφαση να γίνει αυτή η έκθεση. Όλα τα φωτογραφικά καρέ κάτω από την επιφάνεια του νερού, πήραν μια άλλη διάσταση για τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται στην αφάνεια, πολλές φορές χωρίς στέγη και φαγητό. Σκέφθηκε πως και εμείς έχουμε χαθεί, έχουμε μεταμορφωθεί, δε βλέπουμε, ότι και ένας κοντινός μας άνθρωπος, είναι κάτω από την επιφάνεια και βυθίζεται, δε μπορεί ν' ανασάνει.
.
Η Ρενέ γνωρίζει πως κάτω από την επιφάνεια δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι. Συμβαίνουν τόσα πολλά εκεί, που είναι δύσκολο να τα κατανοήσουμε. Εξάλλου, τις πιο πολλές φορές μόνοι μας και χωρις κανένας άλλος να το ξέρει, προσπαθούμε, να βρούμε απαντήσεις μέσα στο δικό μας βυθό, μέσα σε μια απέραντη Σιωπή.
_ Άλεξ Παπαϊωάννου
Underwater Photography Exhibition Spot
[music: Leon of Athens - Egg of the snake]
https://vimeo.com/312686998
website: http://reneerevah.com
Τι είναι η «σχεδία». Η «σχεδία» είναι το μοναδικό ελληνικό περιοδικό δρόμου, επίσημο μέλος του Διεθνούς Δικτύου Περιοδικών Δρόμου (INSP, www.insp.ngo). Η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του κόσμου, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.), αλλά αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, μακροχρόνια άνεργοι και, γενικότερα, άνθρωποι που βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στις πιο ακραίες τους μορφές. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (4,00 ευρώ), το μεγαλύτερο ποσοστό (για την ακρίβεια τα 2,70 ευρώ, εκ των οποίων τα 2,06 ευρώ ως απευθείας «καθαρό έσοδο») πηγαίνει στον ίδιο τον πωλητή.
Πέρα από μια ξεχωριστή ευκαιρία που παρέχεται σε ανθρώπους που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό να εξασφαλίσουν με αξιοπρέπεια ένα μικρό έστω εισόδημα για να καλύψουν κάποιες από τις πιο βασικές τους ανάγκες και να ξαναχτίσουν, σιγά σιγά, τις ζωές τους, η «σχεδία» είναι ένα μέσο ενεργοποίησης και κοινωνικής (επαν)ένταξης.
Η «σχεδία» είναι, επίσης, μια ανεξάρτητη δημοσιογραφική πηγή ενημέρωσης, αλλά και μέσο στον αγώνα για την καταπολέμηση κάθε μορφής κοινωνικού αποκλεισμού. Είναι ένα όχημα που δίνει φωνή στους αδύναμους. Μέρος της λύσης στον αγώνα ενάντια στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.shedia.gr/
Π Α Ρ Α Λ Λ Η Λ Ε Σ Δ Ρ Α Σ Ε Ι Σ
1_Όλια Μουρουζίδου, _Τέτη Νικολοπούλου, _Άννα-Μαρία Μακρή,
Σάββατο 2 Φεβρουαρίου, 20:00
[Σιωπή ... Όταν ο ήχος "ρέει" στο σώμα και γίνεται κίνηση, έκφραση, φωνή. Αποτέλεσμα, μια εσωτερική ομιλία δυνατότερη των λέξεων.]
2_Θεατρική, μουσική παρουσίαση από τους ανθρώπους του περιοδικού δρόμου "σχεδία" και του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης δήμου Αθηναίων
Κυριακή 3 Φεβρουαρίου, 20:00 (διάρκεια 40')
_Σχεδιασμός / Υλοποίηση: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου (ηθοποιός), Δημήτρης Κλωνής (μουσικός)
3_Ντόρις Λαμπρινού
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου, 20:00
[Η σιωπή, μία γλώσσα αιθέρια. Κινούμενη στον εσωτερικό της χώρο, αγγίζω τη βαθύτατη ουσία και την εσωτερική μου δύναμη. Αυξάνω την ικανότητα να κρατώ την αλήθεια μέσα μου. Μπορώ να ακούσω το κάλεσμα για αναγέννηση. Επιλογές μεταμορφωτικές. Μεγαλείο η αγκαλιά της.]
4_Atene Daiko - Τα Τύμπανα του Ήλιου
Σάββατο 9 Φεβρουαρίου, 20:00
[Η σιωπή είναι ο σκοπός της μουσικής... Η μουσική δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας όμορφος τρόπος να ξυπνήσουμε την ακοή των ανθρώπων και να τους οδηγήσουμε να αφουγκραστούν την σιωπή• το οποίο είναι άκρως θεραπευτικό.]
5_Αλίκη Γεωργουλοπούλου
Τίτλος Performance: “Πρώτος Χορός - Η ανάδυση της μνήμης”.
Κυριακή 10 Φεβρουαριου, 20:00
Βυθισμένη μέσα στη σιωπή της μήτρας. Αναπνέω, αιωρούμαι, κολυμπάω. Εκεί γεννιέται ο Πρώτος Χορός. Η μνήμη του έχει γαλήνια χαραχτεί.
[Σιωπή για μένα σημαίνει ευρυχωρία, διάλειμμα, δεκτικότητα, ανασύνταξη.
Μέσω της σιωπής αφουγκράζομαι και δημιουργώ.Το ζεν την ορίζει ως την συμφωνία της ανάσας με την παρούσα στιγμή.
Η σιωπή έχει ομορφιά και σοφία.]
6_Κατερίνα Δρακοπούλου
Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου, 20:00
[Ο ήχος της σιωπής του χιονιού... του δάσους... του βυθού…]
7_Μαριάννα Τσαγκαράκη /Σόλο περφόρμανς
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου, 20:00
Ενδυματολόγος: Mαρία Καραθάνου
Μουσική: Γιώργος Διαμαντόπουλος
[Σιωπή. Μια έννοια που συνδέεται με την απουσία ήχου.. Κι όμως για μένα η σιωπή έχει τον ήχο του πιάνου, της βροχής, του θροίσματος των φύλλων, της σιγής νωρίς τα ξημερώματα πριν αρχίσει να ξεπροβάλλει το πρώτο φως του ήλιου, τον απαλό ήχο ενός τρυφερού αγγίγματος…
Στη σιωπή ανακαλύπτω τον ‘’κρυμμένο’’ ήχο της κενότητας όπως ανακαλύπτω την διαστολή του χώρου και του χρόνου όταν βρίσκομαι μέσα στο υδάτινο στοιχείο.]
Περισσότερες πληροφορίες για τις παράλληλες δράσεις
http://boozecooperativa.com/events/378
Εγκαίνια Έκθεσης : Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019, 19:30
Διάρκεια Έκθεσης : 2 Φεβρουαρίου έως 17 Φεβρουαρίου 2019
Booze Cooperativa
Κολοκοτρώνη 57
Αθήνα
Facebook Page Event
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου