της Αθηνάς Καρόκη
Μια από τις μεγαλύτερες χαρές του φωτογράφου είναι η πραγματοποίηση ενός ταξιδιού. Τι κι αν ισχύει πως δεν χρειάζεται να πας στην άκρη του κόσμου για να κάνεις καλή φωτογραφία. Το σπίτι σου, η γειτονιά σου και η πόλη σου αρκούν και αποτελούν τα καλύτερα εν δυνάμει θέματα. Παρόλα αυτά, μια ταξιδιάρικη ψυχή αφήνει στην άκρη την παραπάνω πρακτική σκέψη και εκμετελλεύεται κάθε ευκαιρία για να ανακαλύψει και να εξερευνήσει φωτογραφικά έναν νέο προορισμό. Ο δικός μου φωτογραφικός προορισμός ήταν η Κωνσταντινούπολη.
Μία πόλη μαγική. Ανατολή και δύση διασταυρώνονται φτιάχνοντας ένα γοητευτικό μείγμα και ταυτόχρονα ένα φωτογραφικό χάος. Η πρώτη μου επίσκεψη σε αυτό το "χάος" των εκατομμυρίων ανθρώπων με έφερε πίσω χωρίς σχεδόν καμία φωτογραφία. Εκ των υστέρων διαπίστωσα πως ήταν αδύνατο να συνδυάσω σε λίγες μέρες την περιέργεια του τουρίστα με αυτήν του φωτογράφου.
Γι' αυτό το λόγο πραγματοποίησα το ίδιο ταξίδι ξανά έχοντας άπλετο ελεύθερο χρόνο για φωτογραφικές βόλτες σε σημεία που δεν είχαν τη στάμπα της τουριστικής ατραξιόν αλλά της πραγματικής Κωνσταντινούπολης των μεγάλων αντιθέσεων.
Αυτή τη φορά επέλεξα να έχω μαζί μου την αναλογική μηχανή. Ήθελα να υπερβώ τη λαίμαργη διαδικασία της ψηφιακής φωτογράφισης που σε "αναγκάζει" μετά το κλικ να δεις και σχεδόν να αξιολογήσεις σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα το φωτογραφικό αποτέλεσμα. Έτσι γέμισα πολλά φιλμ με φωτογραφίες τραβηγμένες με την αυστηρότητα και τη φειδώ που η χρήση της αναλογικής μηχανής προϋποθέτει.
Επιστροφή στην πατρίδα και προσμονή μέχρι ο μάγος του σκοτεινού θαλάμου να αποκαλύψει εκ νέου όλο το ταξίδι που έχει περάσει στη σφαίρα της μνήμης πια χωρίς το ψηφιακό δεκανίκι που ναι μεν σου δείχνει αυτοστιγμεί αν θέλεις τις φωτογραφικές σου λήψεις αλλά μειώνει την έντασή τους.
Τι σημασία έχει που οι περισσότερες φωτογραφίες δεν ήταν αυτό που περίμενα; Το προσπερνώ και κρατώ στο μυαλό μου αυτό που είχε πει ο Μπρεσόν "Χαίρομαι να τραβάω φωτογραφίες, να είμαι παρών. Είναι ένας τρόπος να λες ναι , ναι ναι!!"
 |
| Φωτογραφία : Αθηνά Καρόκη |
Μια από τις μεγαλύτερες χαρές του φωτογράφου είναι η πραγματοποίηση ενός ταξιδιού. Τι κι αν ισχύει πως δεν χρειάζεται να πας στην άκρη του κόσμου για να κάνεις καλή φωτογραφία. Το σπίτι σου, η γειτονιά σου και η πόλη σου αρκούν και αποτελούν τα καλύτερα εν δυνάμει θέματα. Παρόλα αυτά, μια ταξιδιάρικη ψυχή αφήνει στην άκρη την παραπάνω πρακτική σκέψη και εκμετελλεύεται κάθε ευκαιρία για να ανακαλύψει και να εξερευνήσει φωτογραφικά έναν νέο προορισμό. Ο δικός μου φωτογραφικός προορισμός ήταν η Κωνσταντινούπολη.
Μία πόλη μαγική. Ανατολή και δύση διασταυρώνονται φτιάχνοντας ένα γοητευτικό μείγμα και ταυτόχρονα ένα φωτογραφικό χάος. Η πρώτη μου επίσκεψη σε αυτό το "χάος" των εκατομμυρίων ανθρώπων με έφερε πίσω χωρίς σχεδόν καμία φωτογραφία. Εκ των υστέρων διαπίστωσα πως ήταν αδύνατο να συνδυάσω σε λίγες μέρες την περιέργεια του τουρίστα με αυτήν του φωτογράφου.
Γι' αυτό το λόγο πραγματοποίησα το ίδιο ταξίδι ξανά έχοντας άπλετο ελεύθερο χρόνο για φωτογραφικές βόλτες σε σημεία που δεν είχαν τη στάμπα της τουριστικής ατραξιόν αλλά της πραγματικής Κωνσταντινούπολης των μεγάλων αντιθέσεων.
Αυτή τη φορά επέλεξα να έχω μαζί μου την αναλογική μηχανή. Ήθελα να υπερβώ τη λαίμαργη διαδικασία της ψηφιακής φωτογράφισης που σε "αναγκάζει" μετά το κλικ να δεις και σχεδόν να αξιολογήσεις σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα το φωτογραφικό αποτέλεσμα. Έτσι γέμισα πολλά φιλμ με φωτογραφίες τραβηγμένες με την αυστηρότητα και τη φειδώ που η χρήση της αναλογικής μηχανής προϋποθέτει.
Επιστροφή στην πατρίδα και προσμονή μέχρι ο μάγος του σκοτεινού θαλάμου να αποκαλύψει εκ νέου όλο το ταξίδι που έχει περάσει στη σφαίρα της μνήμης πια χωρίς το ψηφιακό δεκανίκι που ναι μεν σου δείχνει αυτοστιγμεί αν θέλεις τις φωτογραφικές σου λήψεις αλλά μειώνει την έντασή τους.
Τι σημασία έχει που οι περισσότερες φωτογραφίες δεν ήταν αυτό που περίμενα; Το προσπερνώ και κρατώ στο μυαλό μου αυτό που είχε πει ο Μπρεσόν "Χαίρομαι να τραβάω φωτογραφίες, να είμαι παρών. Είναι ένας τρόπος να λες ναι , ναι ναι!!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου