Το τελευταίο διάστημα με απασχολεί ιδιαίτερα το πορτρέτο στη Φωτογραφία. Η δυσκολία του να κάνει ένας φωτογράφος ενδιαφέρουσα φωτογραφία πορτρέτου με προκαλεί φωτογραφικά και καλλιτεχνικά. Θέλησα λοιπόν να ξεκινήσω τη νέα χρονιά του Light of Spirit με τις σκέψεις του Henri Cartier-Bresson σχετικά με το πορτρέτο.
...."Οι άνθρωποι εύχονται να διαιωνιστούν μέσω του πορτρέτου τους, και τείνουν στην αιωνιότητα το καλό προφίλ τους, επιθυμία συχνά ανάκατη με ένα είδος μαγικού φόβου : εκτίθενται.
Ένα από τα συγκινητικότερα χαρακτηριστικά του πορτρέτου είναι η αναζήτηση της ομοιότητας των ανθρώπων, της συνέχειας τους μέσα από όλα όσα περιγράφει το περιβάλλον τους, σαν να μπερδεύεις, βλέποντας ένα οικογενειακό άλμπουμ, τον θείο με τον ανηψιό. Αλλά αν ο φωτογράφος αγγίζει την αντανάκλαση ενός κόσμου τόσο εξωτερικού όσο και εσωτερικού, είναι γιατί οι άνθρωποι βρίσκονται "εντός κλίματος", όπως λέγεται στη γλώσσα του θεάτρου. Θα πρέπει να σεβαστεί κανείς την ατμόσφαιρα, να αφομοιώσει τα στοιχεία του περιβάλλοντος, να αποφύγει κάθετι φριχτό που σκοτώνει την ανθρώπινη αλήθεια και να φροντίσει να ξεχαστούν η μηχανή και ο χειριστής της.
...Η πρώτη εντύπωση που δίνει αυτό το πρόσωπο είναι συνήθως και η σωστή, και όσο εμπλουτίζεται με τη συναναστροφή, τόσο δυσκολότερα μπορούμε να εκφράσουμε τη βαθύτερη του φύση, ακριβώς λόγω της οικειότητας που αποκτούμε.
....Οι πελάτες δεν εμπιστεύονται την αντικειμενικότητα του φακού ενώ ο φωτογράφος αναζητά μια ψυχολογική οξύτητα. Δύο αντανακλάσεις συναντώνται, ένα είδος συγγένειας σκιαγραφείται ανάμεσα σε όλα τα πορτρέτα του ίδιου φωτογράφου, διότι αυτή η σύλληψη των ανθρώπων συνδέεται με την ψυχολογική ταυτότητα του ίδιου"
(απόσπασμα από το δοκίμιο του Henri Cartier-Bresson με τίτλο "Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ", εκδόσεις ΑΓΡΑ το οποίο έλαβα ως χριστουγεννιάτικο δώρο και με ενθουσίασε το σύντομο αλλά περιεκτικό κείμενο του)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου