Πρόκειται για ασπρόμαυρες φωτογραφίες από περιπλανήσεις σε αστικό τοπίο, εικόνες δημιουργικής φωτογραφίας δρόμου.
Urban paths
Η φωτογραφία ως ενασχόληση ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού μου χρόνου αλλά και της σκέψης μου. Είναι το μέσο με το οποίο παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, ο τρόπος με τον οποίο μπορώ να εκφράσω αυτά που νιώθω μέσα μου, το πώς με επηρεάζουν άνθρωποι και καταστάσεις, η δική μου ιδιαίτερη ματιά πάνω στον χρόνο και στον κόσμο.
Κι αυτό ακριβώς το υποκειμενικό στοιχείο των εικόνων μου (όπως και σε κάθε έργο οποιουδήποτε δημιουργού) θέλω να κάνω οικείο στους θεατές που θα θελήσουν να αντλήσουν στοιχεία και να επιτύχουν έτσι την «συνομιλία» με τις φωτογραφίες αυτές.
Επέλεξα για τη συγκεκριμένη έκθεση να παρουσιάσω φωτογραφίες δρόμου, σκηνές που διαδραματίζονται μπροστά μου στις πολυάριθμες βόλτες και αναζητήσεις μέσα στους δρόμους των πόλεων…Γι’ αυτό και στην πλειοψηφία τους, η ανθρώπινη παρουσία γίνεται αισθητή με τη μορφή φιγούρων και σκιών, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον θεατή να βάλει τον εαυτό του μέτοχο σε κάθε φωτογραφία. Κι αν τα σημεία λήψης και οι δρόμοι φαίνονται εξωπραγματικοί και ανοίκειοι, ενώ είναι γνωστά και αναγνωρίσιμα (με τη χρήση λεζάντας), αυτός ήταν κι ο απώτερος στόχος μου…να δείξω την προσωπική μου οπτική γωνία, να δείξω πώς «βλέπουν» τα δικά μου μάτια αυτά που κοιτούν πολλοί ταυτόχρονα.
Ο τίτλος επιλέχτηκε να είναι στα αγγλικά γιατί –κατά την προσωπική μου άποψη – ο όρος "urban" περιγράφει καλύτερα το αστικό περιβάλλον. Όσο για τη λέξη "μονοπάτι", που επιλέχτηκε αντί της λέξης "δρόμος", εκφράζει πιο παραστατικά την μοναξιά του δημιουργού αλλά και του χώρου. Είναι αυτή ακριβώς η μοναχική περιήγηση, μέσα από το φακό μου, του απέραντου συνόλου γύρω μου…
Οι λήψεις έγιναν ασπρόμαυρες. Η απουσία χρώματος με βοήθησε να εστιάσω στις φόρμες, τις γραμμές, τις αντιθέσεις φωτός-σκιάς και να ξεφύγω από την παγίδα του επιφανειακού εντυπωσιασμού από τα χρώματα. Θέλησα να «γδύσω» τα θέματά μου και να τα αφήσω με τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία που χρειάζονται για να προσδιορίσουν και να προσδιοριστούν.
Οι επιρροές μου ήταν οι μεγάλοι φωτογράφοι και διδάσκαλοι της φωτογραφίας δρόμου – ενδεικτικά αναφέρω τον Ray Metzker, τον Garry Winogrand και τον Henri-Cartier Bresson – αλλά οι βασικές πηγές έμπνευσής μου ήταν οι άνθρωποι που συνάντησα στους δρόμους, οι σκέψεις τους και οι έννοιές τους (που προσπάθησα να μαντέψω) αλλά και τα προσωπικά μου βιώματα που με οδήγησαν να περιπλανηθώ στους δρόμους με τη φωτογραφική μου μηχανή. "Όσο κρατάς ζωντανή τη μούσα μέσα σου, η έμπνευση δεν πρόκειται να σε εγκαταλείψει…"
Η επιλογή του θέματος έγινε με γνώμονα τη σκέψη ότι ζούμε σε τέτοιου είδους τοπία και περιβάλλοντα. Κι όσο κι αν δεν παρουσιάζει αρκετές φορές αισθητικό ενδιαφέρον το αστικό τοπίο, ίσως είναι μια αφορμή να δούμε με άλλο μάτι τη γειτονιά μας, τους δρόμους που καθημερινά διασχίζουμε και εν γένει την ίδια την πόλη που μας φιλοξενεί.
Ας γίνει, λοιπόν, αυτή η έκθεση αφορμή για τον καθένα μας να ξεκινήσει την δική του περιπλάνηση στους δρόμους των πόλεων και στις ατραπούς των σκέψεών του….
Κωνσταντίνος Γιαβής
Πολυχώρος Black Duck, Χρήστου Λαδά 9α, Αθήνα
Από 15 έως 23 Ιουνίου 2011
Εγκαίνια έκθεσης: Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011, ώρα 8 μμ.
Ωράριο Λειτουργίας : Δευτέρα έως Παρασκευή: 13:00 - 22:00 |
Σάββατο: 13:00 - 22:00 | Κυριακή: 19:00 - 22:00
Τηλ. επικοινωνίας : 6946208819
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου